|
مبانی نظری شیوه های فرزندپروری
مبانی نظری شیوه های فرزندپروری
|
|
| دسته بندی | مبانی و پیشینه نظری |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 26 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 16 |
مبانی نظری شیوه های فرزندپروری
در 16 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت docx
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع : انگلیسی و فارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت docx
قسمتهایی از متن مبانی نظری
تعاریف شیوه های فرزندپروری
منظور از شیوه های فرزندپروری والدین، نحوه ارتباط و طرز برخورد والدین نسبت به فرزندان، احساسات و علاقه آنها به یکدیگر و چگونگی دخالت یا عدم دخالت آنها در کارهای مهم و همکاری آنها است (شریعتمداری، 1376).
رابطه بین کودکان و والدین وسایر اعضای خانوده را میتوان به عنوان نظام یا شبکهای از روابط دانست که در کنش متقابل با یکدیگراند (برون فن برنر[1]، 1979؛ به نقل از برک، ترجمه محمدی، 1383).
روابط والدین و فرزندان یا به عبارت دیگر شیوه های فرزندپروری در بین گروه های اجتماعی ابعاد مختلفی دارد و فقط شامل تغییرات یک نواخت نمیشوند. به طوری که ممکن است والدین هم فرزندان خود را دوست بدارند و هم آنها را طرد نمایند. یا اینکه در عین دوست داشتن آنان، در انضباط سختگیری کنند. پاسخ فرزند نیز صرفأ به یک جنبه از رفتار والدین یا شخصیت آنها ارتباط پیدا نمی کند بلکه ماحصل ترکیب عوامل مختلف میباشد. هر چند پیش بینی ویژگی های بعدی بر مبنای روشهای خاص فرزندپروی بسیار دشوار است (افروز، 1371).
لاپلانتین[2] (2000) در پژوهشی دریافت که وجود شیوه های فرزندپروری سالم روانی و فرهنگی فرزندان در گرو یک نکته اساسی است؛ یعنی خانودههایی که فرزندان آنان در سلامت روان کامل به سر می برند، یک نکته مشترک در شیوه های تربیتی خود اعمال میکنند و آن عبارت است از «حضور والدین در جمع خانواده و داشتن رابطه آموزشی و نیز وجود ارتباط کلامی مؤثر با فرزندان» (لاپلانتین، 2000).
رابطهی والدین اعم از آموزشی یا غیر آموزشی با فرزندان، رابطه یکسان و بر طبق یک الگو و یک مدل خاص نیست. براساس تحقیقی در فرانسه، این مدل در ارتباط با طبقه اجتماعی خانواده میباشند (ژیفو، لوواسور[3]، 1995).
بدون تردید میتوان گفت یک مدل فرزندپروری در همه خانوادهها وجود ندارد، بلکه به تعداد خانوده ها روشهای فرزندپروری وجود دارد (کاستلان[4]، 1998).
2-1-2 تاریخچه فرزندپروری
بین کشورها و گروه های مختلف اجتماعی به تفاوتهای چشم گیری در زمینه شیوه های فرزندپروری برمی خوریم. در آمریکا حتی در میان خانواده های طبقه متوسط هر از چندگاهی نوساناتی در نگرش افراد نسبت به مسائلی نظیر آموزش آداب توالت رفتن، برنامه زمانی، تغذیه طفل، تغذیه با شیر مادر مقابل استفاده از شیشه پستانک و سهلگیری در مقابل سختگیری دیده میشود. در سه دهه اول قرن حاضر میلادی، روشهای فرزندپروری تا حدود زیادی خشن و خشک بوده اند. در آن زمان به والدین توصیه میشد با بغل کردن کودک به هنگام گریه کردن او را لوس نکند، طبق برنامه ثابتی به او غذا بدهند، (اعم از اینکه گرسنه باشند یا نباشند) و آداب توالت رفتن را در همان سال اول زندگی به او آموزش دهند. این روش کاملأ خشک تا حدود زیادی زیر نفوذ مکتب رفتارگرایی بود. ...
...
[1] - Bronfenbrener
[2] - Laplantine
[3] - Giffo&Levasseur
[4] - Castellan
...
2-4-2 فرزند پروری
بامریند (1998، به نقل از محمدی، 1389)، معتقد است خانوادههایی با گفت و شنود بالا تمایل دارند که فرزندانشان را با مهارت های اجتماعی، قدرت حل مسئله و توانایی رهبری بالا تربیت کنند، که انتظار میرود فرزندان این خانواده تاب آوری بالاتری را از خود نشان دهند. این در حالی است که خانواده با جهتگیری همنوایی بالا از تعارض اجتناب میکنند و علاقه کمتری به افشای احساسات و جست و جوی حمایت اجتماعی در فرایندهای چالش انگیز دارند.
کتنایین و همکاران[1] (1997) در تحقیقی که در مورد خلق و خوی کودکان و نگرشهای فرزند پروری مادران انجام دادند به این نتیجه رسیدند که شیوههای انضباطی سختگیرانه مادران هیجانهای منفی و اجتماعی بودن پایین کودکان را توسعه میدهد.
دکتر منادی (1384) پژوهشی را تحت عنوان «تأثیر شیوههای فرزندپروری والدین بر شخصیت اجتماعی و فرهنگی جوانان» انجام دادند. وی با کمک روش کیفی از نوع مردم نگاری و مصاحبه با تعدادی از والدین و جوانان، تلاش کردند تا با شیوههای فرزندپروری والدین و تأثیر آنها بر چگونگی شخصیت روانی، اجتماعی و فرهنگی جوانان پرداخته شود. نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که شیوههای دموکراتیک و آزادی والدین در تولید فرزندانی با ویژگی شخصیتی «بازیگر» بسیار مؤثر است؛ در حالی که شیوه مستبدانه برخی از والدین، فرزندانی «مجری» به بار میآورد.
صادقی، عابدی و فاتحی زاده (1388) مهارتهای فرزندپروری و درمان شناختی- رفتاری را مورد مطالعه قرار دادند. با توجه مطالعات آنها در پایان بیان شد که از آنجا که والدین بیشترین وقت خود را با فرزندان خود میگذرانند، روابط آنها با فرزندان و شیوههای تربیتی آنها میتواند نقش مهمی در شکل و رشد و تکامل رفتاری فرزندان داشته باشند و فقدان ارتباط صحیح بین والد- کودک در پیدایش اختلالات رفتاری کودکان نقش مهمی دارد و با توجه به مطالعات صورت گرفته، آموزش مهارتهای فرزندپروری به شیوه شناختی رفتاری تأثیر بسزایی را در کاهش مشکلات رفتاری و افزایش رفتارهای جامعه پسند و سازگاری فرزندان دارد. در نهایت آنها پیشنهاد دادند که مهارت-های فرزند پروری با استفاده از الگوی شناختی رفتاری را به مشاوران خانواده و والدین جهت انجام مداخلههای مرتبط با مسائل فرزندان آموزش دهند. ...
...
[1]
...
