دانلود پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)

پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)

دسته بندی	پرسشنامه
فرمت فایل	doc
حجم فایل	20 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	10

پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)

منابع

1. رحیمیان بوگر، اسحاق؛ اصغرنژاد فرید، علی اصغر (1387). رابطه سرسختی روان شناختی و خودتاب آوری با سلامت روان در جوانان و بزرگسالان بازمانده زلزله شهرستان بم. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، سال چهاردهم، شماره 1، بهار 1387، صص 70- 62.

2. Connor, K,M; Davidson, J. R. T (2003). Development of a New Resilience Scale: The Connor- Davidson Resilience Scale (CD-RISC). Journal of Depression and Anxiety 18: 76- 82 (2003).

Samani S, Jokar B, Sahragard N. Resiliency, mental health and life satisfaction. Journal of Psychiatry and Clinical Psychology, 2006;3(3):290-295.(Persian).

دانلود پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون 2003

پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون 2003 پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون 2003

دسته بندی	پرسشنامه
فرمت فایل	doc
حجم فایل	19 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	3

پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون 2003

   

توضیح :

ویژگی پرسشنامه (بطور خلاصه) :

تعداد گویه ها :

تعداد مولفه :  

روایی و پایایی :  

نحوه نمره گذاری :

منبع :

نوع فایل : ورد word  وقابل ویرایش

تعداد صفحات :

 

   توضیح :برای سنجش میزان تاب آوری ازپرسشنامه ی تابآوری کانرودیویدسون  ( 18 ) استفاده گردید  . 

ویژگی پرسشنامه (بطور خلاصه) :


تعداد گویه ها :  25 
تعداد مولفه :   4  (1   . شایستگی  /استحکام شخصی؛  .2 اعتمادبه غرایز  / تحمل عواطف منفی؛  3. پذیرش مثبت تغییرات  / روابط ایمن؛ 4 . کنترل ومعنویت  )

روایی و پایایی :  دارد
نحوه نمره گذاری : ندارد
منبع : دارد 
نوع فایل : ورد word  وقابل ویرایش
تعداد صفحات :  3

 

دانلود پایان نامه رابطه تاب آوری و کیفیت زندگی با شادکامی معلمین

پایان نامه رابطه تاب آوری و کیفیت زندگی با شادکامی معلمین پایان نامه رابطه تاب آوری و کیفیت زندگی با شادکامی معلمین

دسته بندی	روانشناسی و علوم تربیتی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	229 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	54

پایان نامه  رابطه تاب آوری و کیفیت زندگی با شادکامی معلمین

مقدمه

روان شناسی مثبت نگر به عنوان رویکرد تازه ای در روان شناسی، بر فهم و تشریح شادمانی و احساس ذهنی بهزیستی و همچنین پیش بینی دقیق عواملی که بر آنها موثرند، تمرکز دارد. این رویکرد از منظری مثبت گرایانه با ارتقای احساس ذهنی بهزیستی و شادمانی، در عوض درمان نواقص و اختلالات سرو کار دارد. بنابراین، روان شناسی مثبت نگر تکمیل کنندة روان شناسی بالینی سنتی است. فهم، درک و شفاف سازی شادمانی و احساس ذهنی بهزیستی، موضوع محوری روان شناسی مثبت نگراست (سلیگمن[1]، 2005).

تاب آوری [2]در مورد کسانی بکار می رود که در معرض خطر قرار می گیرند ولی دچار اختلال نمی شوند از این رو شاید بتوان نتیجه گیری کرد که مواجه شدن با خطر شرط لازم برای آسیب پذیری هست اما شرط کافی نیست. واژه تاب آوری را می توان به صورت توانایی بیرون آمدن از شرایط سخت یا تعدیل آن تعریف نمود. در واقع تاب آوری ظرفیت افراد برای سالم ماندن و مقاومت و تحمل در شرایط سخت و پر خطر است که فرد نه تنها بر آن شرایط دشوار فائق می شود بلکه طی آن و با وجود آن قوی تر نیز می گردد. پس تاب آوری به معنای توان موفق بودن، زندگی کردن و خود را رشد دادن در شرایط دشوار (با وجود عوامل خطر) است. این فرایند خودبه خود ایجاد نمی شوند مگر اینکه فرد در موقعیت دشوار و ناخوشایندی قرار گیرد تا برای رهایی از آن یا صدمه پذیری کمتر، حداکثر تلاش را برای کشف و بهره گیری از عوامل محافظت کننده (فردی و محیطی) در درون و بیرون خود که همواره به صورت بالقوه وجود دارد بکار گیرد(کالیو[3]،2002).

مردم در کشورهای توسعه یافته به رفاه اقتصادی دست یافته‌اند. ولی، احساس نمی‌کنند که زندگی شان، از کیفیت مطلوبی برخوردار است. پس، رشد شاخص تولید ناخالص داخلی که معرف رشد اقتصادی است، نمی‌تواند تا معیار بهبود کیفیت زندگی مردم تلقی شود. از این رو، برای نخستین بار، در سال ۲۰۰۵ میلادی، واحد اطلاعاتی اکونومیست، شاخص اقتصادی و اجتماعی جدیدی را به منظور رتبه بندی کشورهای جهان ارائه نمود. این معیار رتبه بندی کشورها را شاخص کیفیت زندگی[4]، نام گذاری کرده اند.(شهین دخت،1386).

شادمانی ذهنی عبارتست از"ارزیابی های شناختی و هیجانی فرد از زندگی اش ". این ارزیابی از سویی واکنش های هیجانی به حوادث و در سویی دیگر قضاوت های شناختی5 در مورد رضایت و به سرانجام رساندن وظیفه را در برمی گیرد. بنابراین، شادمانی ذهنی مفهوم وسیعی است که تجربه هیجانهای مطلوب، سطوح پایین هیجان های منفی و رضایت بالا از زندگی را دربرمی گیرد. شادمانی ذهنی، در ادراکات و ارزیابی های افراد از زندگی شان در ابعاد هیجانی، عملکردهای روان شناختی و اجتماعی، منعکس می شود. جزء هیجانی شادمانی ذهنی شامل دو مولفه شادکامی6 و رضایت از زندگی7 است. در پژوهش حاضر نیز به این بخش از شادمانی ذهنی پرداخته شده است (کار[5]، 2003).

نگاه ذهنی به کیفیت زندگی شهری را می توان محصول ادراکات فردی و رضایت شهروندان از زندگی در محیط شهر دانست. اما نگاه عینی که از داده های ثانویه به دست می آید قابل لمس تر بوده و با آثار و نتایج کیفیت در زندگی اجتماعی قابل شناسایی است. به طور مثال خصوصیاتی که خانوار ها به عنوان سبک زندگی به خود می گیرند یا وضعیت تحصیلاتی افراد یک محله نمودی عینی از وضعیت کیفیت زندگی شهری است. جای توجه است در پژوهش های انجام شده به ندرت ترکیبی از شاخص های عینی و ذهنی به کاربرده شده است. (والویس و همکاران، 2004)

شادکامی چندین جزء اساسی را دربر می گیرد ؛ جزء هیجانی که فرد شادکام از نظر خلقی، شاد و خوشحال است، جزء اجتماعی، که فرد شادکام از روابط اجتماعی خوبی با دیگران برخوردار است و می تواند از آنها حمایت اجتماعی دریافت کند و سرانجام جزء شناختی، که باعث می شود فرد شادکام اطلاعات را به روش خاصی پردازش کرده، مورد تعبیر و تفسیر قرار دهد که در نهایت، باعث احساس شادی و خوش بینی در وی می گردد. از این رو، در شادکامی، ارزشیابی افراد از خود و زندگی شان می تواند، جنبه های شناختی، مثل قضاوت در مورد خشنودی از زندگی و یا جنبه های هیجانی از جمله خلق یا عواطف، در واکنش به رویدادهای زندگی را در برگیرد (والویس [6]و همکاران، 2004)

بنابراین در این پژوهش سعی کرده ایم به بررسی رابطه تاب آوری و و کیفیت زندگی و شادکامی در بین معلمین شهرستان نیر بپردازیم تا شاید بتوانیم راه کاری به برخی از مشکلات و موانع شغلی معلمان یافته و در جهت ارتقا سطح سلامت روانی آنها بپردازیم.

---

فهرست مطالب

 مقدمه  9

بیان مسئله  10

ضرورت واهمیت تحقیق  12

اهداف تحقیق  13

هدف کلی   13

اهداف جزئی   13

فرضیه های پژوهش    13

سوال پژوهش    13

تعریف نظری و عملیاتی متغیر ها 13

تاب آوری   14

کیفیت زندگی   14

شادکامی   14

تاب آوری   16

مدل های تاب آوری   22

مدل اول :  تاب آوری به مثابه توانایی شخصی در مقابله با ناملایمات   22

مدل دوم : تاب آوری به عنوان کسب نتایج مثبت از شرایط ناملایم  24

مدل سوم : تاب آوری به عنوان فرآیندی چند وجهی 25

شادکامی   27

شادکامی و مثبت اندیشی   27

شخصیت برون گرا و شادکامی   29

شادکامی و موفقیت   30

عوامل شادی‌های حسی و گذرا 31

کیفیت زندگی   32

ارتباط کیفیت زندگی با سلامتی   33

اصول اساسی در ارتباط با کیفیت زندگی   34

کیفیت زندگی کاری   35

شرایط   37

وضعیت ایران  39

پژوهشهای انجام شده در داخل و خارج از کشور  40

روش تحقیق  43

جامعه آماری   43

نمونه آماری و روش نمونه گیری   43

روش جمع آوری اطلاعات   44

ابزار پژوهش    44

روش تجزیه و تحلیل داده ها 44

بخش اول آمار توصیفی   46

بخش دوم :آمار استنباطی   48

بحث و نتیجه گیری   51

محدودیتهای پژوهش    52

پیشنهادات   52

منابع  53

دانلود بررسی ارتباط بین دلسوزی به خود با تاب آوری در بیماران مبتلا به سرطان روده

بررسی ارتباط بین دلسوزی به خود با تاب آوری در بیماران مبتلا به سرطان روده بررسی ارتباط بین دلسوزی به خود با تاب آوری در بیماران مبتلا به سرطان روده به همراه منابع و پیشینه نظری

دسته بندی	روانشناسی و علوم تربیتی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	78 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	72

بحث و نتیجه گیری

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه دلسوزی به خود و تاب آوری در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ بود.

نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین دلسوزی به خود و تاب آوری بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ رابطه معناداری وجود دارد. این نتیجه همسو با نتایج تحقیقی دییری ( 2016)؛ کوهن، بازیلانسکی، بنی^[1] (2014 )؛ دایر، مک گوینز( 1996)؛ کیانی(1389) ؛ بشارت و همکاران (1387)؛ اولسون(2003)؛ نف (2003)؛ گیلبرتو پراکتر(2006) همسو می باشد.

در تبیین این یافته می توان اینگونه گفت که، این پژوهش گویای آن هست که دلسوزی به خود با سلامت روانی رابطه مثبت دارد و به عنوان یک منبع مقاومت درونی می باشد که تأثیرات منفی استرس ناشی از سرطان  را کاهش داده و از بروز اختلال های بدنی و روانی پیش گیری می کند. شاید بتوان گفت که افراد دلسوز به خود، برای برخورد با مشکلات از شیوه فعال حل مسأله، یعنی شیوه ای که فشار روانی را به تجربه ­ای بی خطر تبدیل می کند، بهره می گیرند. افراد دلسوز به خود دارای انعطاف پذیری بالای هستند که فرد را در مقابل استرس های روزمره تاب آورتر می کند (اسمیت، 2015). انتظار می رود که افراد با دلسوزی به خود بالا، خود را در سطح بالای شادی و سطح پایین افسردگی نگه  می دارند و نسبت به کسانی که سطح دلسوزی به خود پایینی دارند کمتر افسرده و ناامید می شوند.

همچنین نتایج نشان داد که مولفه ی خود مهربانی و انسانیت و مروت مقیاس دلسوزی به خود با تاب آوری رابطه ی مثبت و معنی داری دارد. در تفسیر این نتایج می توان گفت که خود مهربانی و انسانیت و مروت از ابعاد سازگارانه ی دلسوزی به خود می باشند که به افراد اجازه می دهد با چالش های بزرگ و استرس زای زندگی، با رفتار حمایت کنندگی و مهربان بودن با خود، مقابله کنند (نف 2003).

به علاوه افرادیکه با خودمهربانی به خودشان نزدیک می شوند، هنگام روبرو شدن با بیماری های خاص، تجربه های مثبت بیشتر و هیجانات منفی کمتری دارند. مولفه ی خودمهربانی و انسانیت و مروت، از افراد هنگامیکه آنها دارای مسئولیت شخصی در تجربه های منفی هستند و یا هنگامیکه چیزهایی را تجربه می کند که فراسوی کنترل شخص است، محافظت می کند (آکین و آکین، 2005). بنابراین افرادی که خودمهربانی و انسانیت و مروت بیشتری دارند به آسانی می تواند با تجربیات منفی زیادی کنار بیایند. همچنین افرادی که خودمهربانی و مروت بیشتری دارند، از قدرت روان شناختی بالاتر مانند بهزیستی بالاتر، خودمختاری بالاتر، رضایت از زندگی بالاتر و خوش بینی بالاتر و برون گرایی و موافقت پذیری بالاتری را نشان می دهند.

---

2 -Cohen & Baziliansky & Beny

دانلود مبانی نظری و پیشینه پژوهش تاب آوری

مبانی نظری و پیشینه پژوهش تاب آوری مبانی نظری و پیشینه پژوهش تاب آوری

دسته بندی	مبانی و پیشینه نظری
فرمت فایل	docx
حجم فایل	165 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل	34

مبانی نظری و پیشینه پژوهش تاب آوری

در 34 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت docx

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع : انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل:  WORD و قابل ویرایش با فرمت docx

قسمتی از متن مبانی نظری و پیشینه

تاب آوری

رویکرد روانشناسی مثبت‌گرا، با توجه به استعدادها و توانمندی‌های انسان (به‌جای پرداختن به نابهنجاری‌ها و اختلال‌ها)، در سال‌های اخیر مورد توجه روانشناسان قرار گرفته است. این رویکرد، هدف نهایی خود را شناسایی سازه‌ها و شیوه‌هایی می‌داند که بهزیستی و شادکامی انسان را به‌ دنبال دارند. از این رو عواملی که سبب سازگاری هر چه بیشتر آدمی با نیازها و تهدیدهای زندگی گردند، بنیادی‌ترین سازه‌های مورد پژوهش این رویکرد می‌باشند. در این میان، تاب‌آوریجایگاه ویژه‌ای در حوزه‌های روانشناسی تحول، روانشناسی خانواده و بهداشت روانی یافته است، به‌طوری که هر روز بر شمار پژوهش‌های مرتبط با این سازه افزوده می‌شود(سامانی، جوکار و صحراگرد، 1386).

        فعالیت های عالمانه و اولیه افرادی چون گارمزی، راتر و ورنر^[1]، موجب پیشبرد مطالعه در حوزۀ تاب آوری شد. گارمزی^[2]و ماستن (1991) تاب‌آوری را‌ ”یک فرآیند، توانایی، یا پیامد سازگاری موفقیت‌آمیز با شرایط تهدیدکننده“، تعریف نمود‌ه‌اند. به بیان دیگر تاب‌آوری، سازگاری مثبت در واکنش به شرایط ناگوار است.

البته تاب‌آوری، تنها پایداری در برابر آسیب‌ها یا شرایط تهدیدکننده نیست و حالتی انفعالی در رویارویی با شرایط خطرناک نمی‌باشد، بلکه شرکت فعال و سازنده در محیط پیرامونی خود است. می‌توان گفت تاب‌آوری، توانمندی فرد در برقراری تعادل زیستی- روانی، در شرایط خطرناک است(کانر و دیویدسون^[3]، 2003). افزون بر این، پژوهشگران بر این باورند که تاب‌آوری نوعی ترمیم خود با پیامدهای مثبت هیجانی، عاطفی و شناختی است (ماستن، 2001).

کامپفر^[4] (1999) باور داشت که تاب‌آوری، بازگشت به تعادل اولیه یا رسیدن به تعادل سطح بالاتر (در شرایط تهدیدکننده) است و از این رو سازگاری موفق در زندگی را فراهم می‌کند. در عین حال به این نکته نیز اشاره می‌نماید که سازگاری مثبت با زندگی، هم می‌تواند پیامد تاب‌آوری به‌شمار رود و هم به‌عنوان پیش‌آیند، سطح بالاتری از تاب‌آوری را سبب شود؛ وی این مسأله را ناشی از پیچیدگی تعریف و نگاه فرآیندی بهتاب‌آوری می‌داند.

2-8 تعاریف تاب آوری

         به طور کلی واژۀ تاب آوری به عوامل و فرآیندهایی اطلاق می شود که خط سیر رشد را از خطر به رفتارهای مشکل زا و آسیب روانشناختی قطع کرده و علی رغم وجود شرایط ناگوار، به پیامدهای سازگارانه منتهی می شوند. گامرزی و ماستن (1991) تاب آوری را یک فرآیند، توانایی، یا پیامد سازگاری موفقیت آمیز  علی رغم شرایط تهدید کننده، تعریف نموده اند.

       راتر^[5] (1987) تاب آوری را مکانیزمی حمایت کننده تعریف کرده است که پاسخ فرد به موقعیت پر مخاطره را تعدیل می کند. تاب آوری موجب سازگاری مناسب در مواجه با مشکلات می شود و چیزی بیش از اجتناب ساده از پیامدهای منفی است ( به نقل از کاون،^[6] کاون و اسچولز^[7]، 1996).

       ورنر (1989) این واژه را به صورت سازگاری با حوادث استرس زای زندگی تعریف می کند. جرمی^[8] مفهوم تاب آوری را به معنای کنترل یا اقدام بر عوامل  فشار زا قبل از اینکه به فرد آسیب برساند، به کار می برد (به نقل از کوئرنر و فیتزپاتریک^[9]، 2004).

---

[1]-Werner

[2]- Garmezy

[3]- Conner & Davidson

[4]- Kumpfer

[5]- Rutter

[6]- Cowan

[7]- Schulz

[8]- Jeremy

[9]- Koerner & Fitzpatrick

...

2-11 مدل های تاب آوری

       مدل های مختلفی از تاب آوری در ادبیات پژوهشی که تمایل به تمرکز بر تعامل بین چالش های استرسور/ زندگی^[1] و فرآیندها/ عوامل حفاظتی دارند، توصیف شده است. این مدل ها فرآیند تخریب را که منتهی به درهم ریختگی و سپس انسجام مجدد می شوند، را توصیف می کنند (کامپفر، 1999).

      پژوهشگران حوزه تاب آوری چندین مکانیزم را که بدان وسیله عوامل محیطی و فردی به کاهش یا خنثی سازی اثرات منفی عوامل خطر زا کمک می کنند، توصیف کرده اند. علی رغم این که برخی مواقع مدل های گوناگون توسط پژوهشگران پیشنهاد می شود و در اکثر موارد به مکانیزم یکسانی، نام های متعدد می دهند، گامرزی، ماستن و تلیگان^[2] (1984) برای توصیف تأثیر استرس و ویژگی های فردی بر کیفیت سازگاری و تطابق،   مدل هایی را ارائه داده اند که عبارت است از:

1-مدل جبرانی^[3]: عامل جبرانی، متغیری است که تأثیر مواجهه با خطر را خنثی می کند. این عامل با عامل خطرزا در تعامل نیست، بلکه به جای تعامل با عامل خطرزا، تأثیری مستقیم و مستقل بر پیامد مورد نظر دارد (شکل 1-2). هم عامل خطرزا و هم عامل جبرانی، هر دو در پیش بینی پیامد نقش دارد (ماستن و همکاران، 1988).

        2- مدل چالش^[1]: بنابر مدل چالش تاب آوری، استرسور به عنوان عامل بالقوۀ افزایش دهندۀ تطابق موفقیت آمیز عمل می کند. در این مدل، استرس خیلی کم، چالش کافی را ایجاد نمی کند و استرس خیلی زیاد نیز درماندگی را به فرد منتقل می کند که می تواند منتهی به رفتار ناسازگارانه^[2] شود. اگرچه، سطوح متوسط استرس، فرد را با چالش مواجهه می کند که در صورت غلبۀ فرد بر این استرس، کفایت او تقویت می شود. اگر چالش به طور موفقیت آمیز به پایان برسد، فرد برای مشکل بعدی آماده می شود. راتر (1987)، این فرآیند را مقاوم سازی یا مصون سازی نامیده است. اگر تلاش ها برای مواجهه با چالش به طور موفقیت آمیزی به پایان نرسد، فرد به صورت فزآینده ای نسبت به خطر آسیب پذیر خواهد شد.

---

[1]- challenge model

[2]- maladaptive behavior

---

[1]- Stressor/life challenge

[2]- Tellegan

[3]- compensatory model